كودك آزاری در ايران، پديده‌ای قانونی است!
اسفند ماه 1372 کشور ایران پیمان نامه جهانی حقوق کودک را پذیرفت:یکی از شرایط اساسی اجرای درست این پیمان نامه، آشنایی افراد جامعه بویژه مقامات مربوط به امور کودکان، با این پیمان نامه است.
بیش از یک دهه از پیوستن ایران به این پیمان نامه جهانی می‌گذرد، اما متاسفانه هر روز شاهد افزایش مشکلاتی چون کار اجباری کودکان، کودک آزاری، سوء استفاده‌های جنسی، قاچاق اعضا و … هستیم
ماده 3 پیمان نامه جهانی کودک: منافع عالیه کودک باید در هر اقدامی از سوی سرپرستان و والدین مورد توجه قرار گیرد و دولتها نیز موظف شده اند در صورت کوتاهی والدین نسبت به فرزندان، حمایتها و مراقبتهای لازم را از آنان انجام دهند.
ماده 19 این پیمان نامه: کشورهای عضو برای حمایت از کودکان در برابر خشونتهای جسمی ، روانی ، بی توجهی و سهل انگاری، باید اقدامات قانونی، اجتماعی و آموزشی لازم را به عمل آورند.
دولتهای امضا کننده پیمان نامه ، موظفند اقدامات لازم را برای محافظت از کودکان در برابر استفاده غیر مجاز از مواد مخدر، داروهای روانگردان و قاچاق اینگونه مواد انجام دهند.
ماده 37 پیمان نامه به صراحت می‌گوید: هیچ کودکی نباید مورد شکنجه، رفتار ستمگرانه و بازداشت غیر قانونی قرار گیرد و مجازات اعدام و حبس ابد در مورد خلافکاری‌های کودکان زیر 18 سال ممنوع است.
هانیه، حدیثه، پارسا، باربد، نیما،و... |
ماده 1179 قانون مدني، والدين حق تنبيه طفل خود را دارند
ماده 59 قانون مجازات اسلامي، اقدامات والدين و سرپرستان قانوني كه با هدف تربيت صورت بگيرد جرم تلقي نمي‌شود
در قوانین ایران تنبيه طفل بعنوان حقي مشروع براي والدين، و به رسميت شناخته شده است
324
کمیته دفاع از حقوق کودک و نوجوان
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر